Onze geschiedenis

DE ABDIJ

ONZE GESCHIEDENIS

Het klooster van Maredsous werd in de negentiende eeuw gesticht, maar is gebaseerd op een duizendjarig verleden. Dat willen wij voor u schetsen, al zal het onvermijdelijk een onvolledig beeld weergeven. In elk geval zult u zo beter begrijpen welke traditie wij met ons meedragen en meteen ook de huidige wezenskenmerken aanvoelen.

De monniken van Maredsous zijn benedictijnen. Waarom worden zij zo genoemd ? Wel, gewoon omdat zij onder een Regel leven die door Sint-Benedictus werd geschreven. Sint-Benedictus heeft het monniksleven niet uitgevonden. Zijn Regel heeft een hele traditie achter zich.

De Belgische kloosters voor de Revolutie

Sinds de middeleeuwen werden in heel Europa duizenden kloosters gesticht, zowel voor mannen (monniken) als voor vrouwen (monialen), die onder de Benedictijnse Regel leefden. Regelmatig werden die kloosters hervormd om trouwer de Regel te volgen en zich aan de veranderende wereld aan te passen.

Onder die hervormingsbewegingen: de welbekende abdij van Cluny in het begin van de 10e eeuw en twee eeuwen later die van Cîteaux, beide in Bourgondië. Op het einde van de 18e eeuw waren er op het grondgebied van het huidige België ongeveer vijftig benedictijnenkloosters (zie kaart hierboven), de cisterciënzerkloosters niet meegerekend.

Als gevolg van de Franse Revolutie werden de kloosters en religieuze huizen in onze gewesten afgeschaft, verkocht en meestal verwoest, zoals bijvoorbeeld Florennes.

Was dit het einde van het monachisme? Helemaal niet.

De overlevende monniken – er waren er die de gebouwen van hun eigen voormalige abdij hebben moeten kopen – konden slechts met de grootste moeite hun gemeenschappen met bejaarde monniken herstellen.

Kloosters in België vandaag

De oplossing lag elders en werd gevonden in het stichten van nieuwe gemeenschappen, die zich dan ook langzamerhand in de loop van de 19e en 20e eeuw ontwikkelden.

Vandaag zijn er een dertigtal benedictijnse stichtingen in België,

waaronder Maredsous.

Top