Biografie en stijl

Kunst

Biografie en stijl

San Damon: Fotograaf-visueel kunstenaar geboren in 1972 in Parijs, gemaakt rond de jaren 2000 Oniroscopism, kortom droom en beweging. Na verschillende cursussen in film- en fotoregie besloot hij de realiteit van deze disciplines in het veld vast te leggen. Gedurende een aantal jaren verhuisde hij van Europa naar de Verenigde Staten om zich uiteindelijk voor 11 maanden in Brazilië te vestigen, om de ontoereikende omstandigheden voor ontdekking van allerlei soorten te onderzoeken.

Kunst is ongetwijfeld iets dat buiten de aangeleerde techniek wordt verworven, eigen ontdekkingen en mislukkingen zijn onbetwistbare successen voor degenen die ze kennen en de eetlust hebben om ze te grijpen, te transformeren en vooral om ze om te zetten in sterke punten.

In 1998 begon hij afstand te nemen van de traditionele visie die we op deze kunst hebben. Zijn aanpak wordt gekenmerkt door een zeer persoonlijk onderzoek naar kleuren, hij vindt uiteindelijk wat voortaan “zijn kleuren” zullen zijn, waardoor thema’s die vaak werden benaderd, bij Damon een geheel nieuwe originaliteit krijgen. Het zal de kwestie zijn van de vergroting zonder verlies van scherpte van zijn werken die hij zal moeten oplossen.

Verschillende projecten, altijd gerelateerd aan fotografie, hielden hem enige tijd bezig, aan het begin van de jaren 2000 vond hij de oplossing; het was moeilijk om te weten hoe, omdat hij, en dit is heel normaal, het geheim van zijn methode bewaarde. We weten alleen dat hij door het product van nieuw onderzoek en experimenten te combineren met de resultaten uit het verleden, de sleutel tot het probleem vormt; een sleutel die hij onmiddellijk patenteert en beschermt.

Hier is hoe de kunstenaar zijn fotografische wereld construeert, een wereld overspoeld met licht, een waarde die hem dierbaar is. Als hij zijn kunst zou moeten definiëren, zou hij met u praten, we citeren hem: “Ongeorganiseerde allusie van identiteit waar het licht echter slechts de illusie is, …

Duisternis is de waarheid van leugens”. Met andere woorden, het tastbare verstoren, het voor de hand liggende verstoren en zo leiden tot een soort verkapte realiteit.

Oniroscopisme: ontstaan van een fotografische taal door de geboorte van een proces dat rond drie hoofdpunten is gearticuleerd:

Licht: Damon herwerkt het licht van de opnames en zet de transformatie voort tijdens de ontwikkeling. Haar licht valt op door haar aanwezigheid, ze wordt bijna een personage dat een hoofdrol speelt.

Kleuren: Zijn techniek biedt een rijk arsenaal aan kleuren waarin alle tinten aanwezig zijn die oker met Sienna of blauw met grijs verbinden. Als de rode en gele tinten de waarnemer kunnen afschrikken, zijn ze niet het gevolg van toeval. De kunstenaar wilde ze dus, zou je kunnen zeggen, onzeker. We moeten de kracht van de zwarte kleur oproepen die alle andere ondersteunt en verbetert.

Hoeken: Op een mysterieuze manier worden de hoeken omgeleid als in een spelletje trompe-l’oeil en hebben we het niet meteen door. Bovenal kunnen we dit fenomeen niet verklaren, dat is gemakkelijk te bereiken in de schilderkunst, maar in de fotografie is het de realiteit zoals die wordt weergegeven. Maar uiteindelijk vragen we ons af of de wereld, eenmaal gefotografeerd door Damon, nog steeds de wereld is waarin we leven. En als film, een essentieel principe voor de techniek van de kunstenaar, ook de sine qua non is voor de scherptediepte en de vergroting van de werken, maakt het deze gereorganiseerde hoeken onbegrijpelijk.

Kortom, oniroscopisme laat ons in een andere wereld vallen. De getuige, want dit is wat men wordt, stort zich alsof hij ontdaan is van al zijn gebruikelijke kennis, hij is naakt en geworpen in de onmetelijkheid van het ongewone, het ongekende; de chromatische vertigo envelop.

Iets vreemds maakt zich van hem meester, hij is een toeschouwer van zijn eigen verbazing, die van het niet herkennen van wat hij heel goed zou moeten weten.

Sommige kunstenaars, en natuurlijk fotografen, hebben geprobeerd de techniek van San Damon te imiteren of te benaderen met andere technieken.

Emotie en techniek komen hier tot hun hoogtepunt… is dat uiteindelijk niet wat kunst zou moeten zijn? !

Top